Το Ανήλιο είναι ένα ορεινό , βλαχόφωνο χωριό του νομού Ιωαννίνων . Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.060 μ. στις πλαγιές της βόρειας Πίνδου , απέναντι από το Μέτσοβο ,και στη σκιά της βουνοκορφής «Φατζέτου» της Πίνδου. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Μέτσοβο, σε μία σκιερή πλαγιά γι” αυτό φέρει και αυτό το όνομα.
Το χωριό «Ανήλιο» ή «Κιάρε» όπως ονομάζεται στα βλάχικα, το συναντάμε για πρώτη φορά σε επίσημο τουρκικό έγγραφο, εμφανίζεται το 1674, αλλά είναι σίγουρο ότι προϋπήρχε, αφού ιστορικά έχει καταγραφεί η παρουσία των Βλάχων, στην περιοχή μας, πολύ νωρίτερα. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 1.060μ και στην αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας του αποτελούσε έναν από τους δύο μαχαλάδες του Μετσόβου. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας απολάμβανε προνόμια και είχε σχετική αυτονομία και τοπική αυτοδιοίκηση.
Το 1854 το χωριό καταστράφηκε μετά από την αποτυχημένη προσπάθεια για απελευθέρωση από το επαναστατικό κίνημα του Θοδωράκη Γρίβα στην Ήπειρο. Το Ανήλιο απελευθερώθηκε από τους Τούρκους στις 31 Οκτωβρίου 1912. Από το 1924 ως και την εφαρμογή του Νόμου Ιωάννη Καποδίστρια που επέφερε αλλαγές στο χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης το 1998, αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα. Μετά την εφαρμογή του Καποδίστρια κι ως σήμερα αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Μετσόβου.
Η οξιά, το πεύκο, το έλατο κυριαρχούν στα . δάση του (περίπου 22.000 στρέμματα έκταση).
(Τα στοιχεία προέρχονται από τον Ανηλιότη δημοσιογράφο Φώντα Χήτα )
